Zo vanaf de eerste keer dat ik iets van Björk zag en hoorde, had ik besloten dat het niet aan mij besteed was. Totdat ik gisteren Dancer in the Dark zag, van Lars von Trier. Zwaar deprimerende film, maar wel steengoed. Apart from that, Björk kinda stole my heart. Ze speelt een Oost-Europese immigrante die met haar zoontje naar Amerika komt, en denkt dat het leven daar als Amerikaanse musicals is. Ze is slechtziend, en binnenkort helemaal blind, dus bij elk ritme en omgevingsgeluid dat ze hoort vervalt ze in een dagdroom waar ze de sterren van de hemel zingt. Hier een fragment waarin Peter Stormare's karakter haar probeert te overtuigen dat er nog veel dingen zijn die ze moet zien, maar Björk wil er niets van weten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten