Stoppen die schoft!

Vanmiddag ben ik naar Zwartboek geweest, het meest recente werkje (werkje = understatement of the year) van iemand die toch wel tot mijn favoriete regisseurs behoort: Paul Verhoeven. Een zowat perfecte war-adventure-survival-thriller. Dat is de beste genre omschrijving. Carice was ontzettend goed, als altijd, en goede bijrollen van oa. Derek de Lint en Thom Hoffman. Shit, ik heb Thom Hoffman nog nooit zo ontzettend cool gezien. Het leek motherfucking Indiana Jones wel. Ik vond hem altijd wel een goede acteur, maar toch een beetje saai. Maar in deze film, man! De rol is hem op het lijf geschreven, werkelijk. Met hoed en lange regenjas, gewapend met een pistool met silencer, kippenvel! Veel lof ook voor Sebastian Koch, wiens karakter me echt bij de keel greep, een sympathiek ogende nazi.

De aankleding van de film was adembenemend. Ik kreeg regelmatig kippenvel alleen al van de sets, de kostuums en de hele sfeer die onze Paul hier heeft gecreeërd. Man, prachtig. En de actiescenes waren keihard, bloedstollend spannend en prachtig gefilmd. De muziek was ook geweldig. Typische Verhoeven-score. Deed me erg denken aan Basic Instinct. Violen die telkens dezelfde melodie herhalen, verwoven met bombastisch slagwerk, prachtig! Geweldig einde ook. Zal niks verklappen, maar let op de symboliek in de laatste scene! Geweldig!

Zoals je al begrijpt, bijna niets dan lof. Let wel, BIJNA niets dan lof. Want er was wel één ding waar ik me stierlijk aan geirriteerd heb. En het heet Johnny de Mol. Hij heeft nog geen 10 zinnen aan dialoog in de film, maar man oh man, zelfs dan weet hij de scene nog te ruïneren. Op een gegeven moment moet hij iemand doodschieten, in het heetst van de strijd, en schreeuwt hij: NEE!! IK KAN HET NIET!! IK KAN GEEN LEVEN NEMEN!!! Te-nen-krom-mend. Wat verschrikkelijk zeg. Volgens mij was Paul deze dag ziek. Ok, hij schiet toch, en in de daaropvolgende scene begint hij weer te schreeuwen: NEE!! OOH NEE! IK HEB EEN LEVEN GENOMEN!! IK BEN NET ZO SLECHT ALS DE NAZI'S!!! Mijn God, het was te erg om aan te zien. Er waren gewoon mensen aan het LACHEN in de zaal. Hij werd gewoon uitgelachen door het bioscooppubliek.

Maar goed, het haalde de film niet al te erg naar beneden. Zoals ik al zei, ik heb echt ontzettend genoten van elk moment.

Behalve die met Johnny de Mol dan.