donderdag 12 oktober 2006
Alive!
Ken je dat gevoel dat je aan het einde van een zware dag de meest helderen momenten hebt? Zo'n gevoel had ik een uur geleden. Ik liep op het Centraal Station, en ik luisterde muziek. Op het moment dat ik naar buiten liep, besefte ik me opeens iets heel vreemds: Ik leef. Ik besefte me opeens dat ik dingen zag, dat ik kon zien. Dat ik kon voelen, en dat ik kon horen. Je leeft al zo lang, al bijna 20 jaar, maar als je erbij stilstaat dat je daadwerkelijk lééft... Een vreemde ingeving.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Ik heb soms dat ik nadenk over al die andere mensen die ik langs zie lopen dat ze net als mij hun eigen leventje leiden, dan vraag ik me wel eens af, waar gaat hij/zei nu heen, waar komt ie/ze vandaan?
Wel vreemd soms, al die mensen die je op een dag tegen komt, dat zijn niet zoals in een film doelloze figuranten die de scene opvullen, maar echt mensen met een leven.
jullie spacen hem kenkerhard....
You're right, Ez, dat heb ik ook vaak. Fascinerend, als je er zo over nadenkt.
Een reactie posten