Moving On

Na een paar helse dagen van pijn, woede en teleurstelling, was het gisteren dan eindelijk zover: Turning Point. Het punt dat ik tot inkeer kom, en het verleden laat rusten.

Op school: Electro. Ik dacht altijd dat Wiskunde en Duits de stomste vakken waren op school, maar er is een nieuwe overwinnaar. Vreselijk. Het ergste is nog dat de meeste mensen in onze klas allemaal van zo'n kaderberoepsgerichte opleiding afkomen, en daardoor al een goede voorkennis hebben. Maar ja, De Fapster en ik weten nog net hoe je een lamp indraait, en zelfs dát kan de mist in gaan.
Daarna zag ik dat mijn maandelijkse IB-Groep bijdrage was gearriveerd, dus dat moest gevierd. Seinfeld, seizoen 7. Bij Fame kwamen we Bas tegen, die kadootjes voor Robin aan het kopen was. Leuke kadootjes. Vooral die ene. Die grote!

Wij drie musketiers draafden nog even gezamelijk de stad door. De Fapman moest later nog naar de LOL, voor wij drieën naar Ez, die nog op stage zat, zouden vertrekken om ons daar tegoed te doen van alle gezelligheid, films en computerspelletjes. Bas kon niet meer naar huis, anders zou hij te laat bij Ez aankomen. Zijn fiets stond nog op school, en dus besloot ik met hem mee te gaan, terwijl Faab nog even snel naar huis ging. Fiets gehaald, en Bas besluit me te trakteren op een stevig drankje. Wil het niet dat we worden aangesproken door twee fotografen van het vrouwelijke geslacht. Of we model wilden staan voor wat lesmateriaal van maatschappijleer over asociale jongeren. Maar natuurlijk willen wij dat! Bas moest een blikje weggooien, en ik moest agressief in de camera kijken. Dat was natuurlijk geen enkel probleem.

Goed, op naar een café. Sfeervol, classy, luxe. We zitten aan de bar, en Bas besluit om een wodka-martini te proberen. De volgens Bas Algarijns-Franse barman snapt hier niets van.

Wodka-martini? Van James Bond. Die ken je toch wel?
-Nee, meneer.
Hoe duur is een wodka-martini?

De Barman loopt naar een computer en zoekt het met veel moeite op. Na een tijd komt hij terug.

-Dat kan niet, meneer. U kunt ze alleen los van elkaar krijgen.
Hoe duur is een wodka los? Hoe duur is een martini los?
-Dat weet ik niet meneer, ik weet het niet uit mijn hoofd. Ik moet het eerst opzoeken.
Doe maar twee whisky voor onder de tien euro.
-Goed, meneer.

Goed, we zijn weer onderweg. Ik zit bij Bas achter op de fiets, we fietsen langs de Amstel en heel Amsterdam is verlicht. We zijn onderweg naar Ez om een film te kijken, en ik denk terug aan de afgelopen week. Een pijnscheut. Elke verdomde keer als ik er aan terugdenk sluit ik mijn ogen en schud ik mijn hoofd. De routine. Maar deze keer denk ik ook aan school. Aan hoe ik niet eens een stekker in elkaar kan zetten en hoe grappig dat was geweest vandaag. Ik denk aan Bas en Robin, 5 jaar samen, bijna samenwonend. Aan de geïrriteerde barman, en de wanhopige fotografen. Mijn vrienden. Mijn verlichte Amsterdam. Jill en Meaghan, en aankomende zomer. Kerst! Ik denk aan Laura-Jane, hoe gek ze op me was. Ik denk aan alles wat er mooi is, en hoe dat zoveel meer is dan de dingen die dat niet zijn.
We fietsen nu langs de Cultvideotheek, mijn kerk. En dan stel ik mezelf die vraag. Die vraag die alles in perspectief zet:

Wat is nou eigenlijk het probleem?